Ben Kimsenin Herşeyi Olamıyorum...
Ben acılarımın üstüne sünger çekip ayrılırım aranızdan
Ben bu yeryüzünün en yalnız çocuğuyum Yaşadığım yerlerin yabancısı Ne sözlerim para ediyor buralarda Ne de yaşamak uğruna verdiğim kavgalar Okuduğum şiirler terennüm ettiğim şarkılar işe yaramıyor Ben kimsenin her şeyi olamıyorum Kimse benim yalnızlığım olmuyor... Yaşamak yalnızlık üzerine söylenmiş bir şarkıdır Yalnızlığın bir şarkı oluyor gittiğim her yerde Gittiğim her yerde ayak izlerin oluyor Gözlerin gelince aklıma her şey berrak Adın anılınca her şey daha bir anlam kazanıyor Gittiğim her yer sen oluyorsun Ve sen hiç bir yerde bulunmuyorsun Ve ben kimsenin her şeyi olamıyorum... Gel ! Uykuma gir , uslu bir çocuk gibi dağıt saçlarımı Dürtmeden uyandır beni , ürkütmeden günaydın de Sıcacık bir öpüşle depreştir yüreğimi Bu ağır postallarla sana gelinmez Üzgünüm ! sen deli yürek Saçlarına rüzgardan tokalar yaptırmışsın Şimdi bir atın yelelerine bağla kurtar beni Rüzgardan uçurtmalar yaparım sana inan ellerimde sevgiler büyütürüm sıcacık Senin deniz kokusu saçlarına hasretim Korkunç bir gün geçirdim bunu nasıl anlatsam ? Tel örgülere çarpıp geri dönen gövdemi Sana sevdiremem, ne de kimseye Ellerimi kuytularda saklıyorum Ben kimsenin herşeyi olamadım Ellerimi kuytularda saklıyorum utanmayasın diye Utanmayasın diye karanlık yazıyorum Ben en çok bir çiçeğe uzanmaktan korkarım Çiçeğe dokunmayan ince parmaklarımdan Kan kırmızı güller saklıyorum parkamda Kan beyazı kesilmiş dudaklarına inat Beni dağıtabilirsin artık ,vurabilirsin Güzel kız ! Seni bana sormasınlar Yorgunum üstelik parasızım, pasaportsuzum Yaşamak Yalnızlık üzerine söylenmiş bir şarkıdır Yalnızlığım bir şarkı oluyor gittiğim her yerde Gittiğim her yerde ayak izlerin oluyor Ben kimsenin herşeyi olamıyorum. Şiir : Kahraman TAZEOĞLU Seslendiren: kbbn |