içimdeki kırıklar
içimde ki kalabalıklardan bir kurtulabilsem
hıçkırıklara boğacağım şu kara toprağı. yağmur gibi gökyüzünden usulca insem öpeceğim, aşkından yere düşüp sararan yaprağı. *** aşk, yüreğinde büyüttüğündür, mesafelerin önemi yok gönül gelmek istedi mi himalayalar bile aşılır. yeter ki yapmak istesin, eğer gelmişse içinden ve.. insan inanmışsa sevdasına, ömür boyu savaşılır. *** sevmeyen bir gönlün, gönül bahçesi olabilir mi? bırak çöllerde dolaşmayı, gezme sahtelerin peşinde ıpıssız kayalıklarda parçalanacak, pusulasız gemin öyle bir yaşa ki; mührün görünsün, ahirette çehrende *** şimdi gökyüzü trenindeyim ve ağlaşan yıldızları kendim de olmayan ümitlerle, bağladım teselliye bazen de sokak lambası gibiyim, içimde kavrulan düşlerle kalbimi ve ruhumu sarıp-sarmalayan, bir kokunun hasretiyle. #yusuf |