Gidiş İnsanın İçinde Yara
Sensizliğin zerre kadar kafamda kalmadı
Ben sessizliğin kurbanı oldum şimdi Hayat düşe kalka götürüyor beni Suskunluğumun ecrini Yakalıyorum belki Gözlerim gözlerini ararsa sokaklarda Dönüşleri yok oldu yarınlara Geçmişimi sildim bir hatırlatmamacasına Kayboldu çöplüklerin ortasında Süpürülen yerde kalmadı izlerim Bakışlarımda sensizlik ile yok oldu özlemim Kalkmaya direniyor şu naçiz bedenim Var oluşunla yok oluşun arasında kaldı Yürüyemeyen dizlerim Öpmek bile dudakların arzusu Düşünceler geçmiş saatin vuslatı Gidiş insanın içinde yara Kalan olaylar içinde vaka Dönüşü olmayan hallerim |