Saklıyorum kırgınlığımı
Bilmiyorum hangi rüzgarın meltemi
Savurdu kalbimin hoş hislerini sana
Saklanıyorum, kaçar gibi senden
Suçtu belki seni sevmek
Ya da seni düşlemek
Penceremden gözlüyorum seni
Belki yürüdüğün bir sokak
Kalbime çıkacak bilemiyorum
Umutla düşlüyorum senli yarınları
Her gün biraz daha fazla
İlk günkü gibi kördüğümüm sana
Aynı heyecan aynı iklim yaşıyor içimde
Hava da aynı tat, gözlerinde aynı ışıltı var
Sahi, suç muydu? Seni sevmek.
Dinmeyen bi’ hasretle özlemek
Zor aslında uzaktan sevmek
Sayamıyorum kaç yaz kaç bahar geçti
Kaç mevsim değişti yokluğunda
Arala kapıyı gel sevdiğim
Yık tüm surlarını gönlümün
Ansızın çık gel sevdiğim
Gözlerinin masumiyetiyle
Yüreğinin derinliklerinde umut ışığını süz de gel
Bir gün çıkıp gel sevdiğim
Sebepsizce nedensizce
Sadece sevginle...