Külden Dilekler
Kırılmış sessizliğe
Yara bandı Olmuş kül tablaları Not defterlerini uçak yapıp Kağıt kesikleri doldurmuşlar insanlığı Yalanlarla besledikleri cesetleri Külden çiçeklerle süslemişler Çimlenmiş kefenlerin üstünde Piknik yapıp Saklamışlar silgileri Boğmuşlar kurşunları Kurutup denizleri Bir bardak suya tapmışlar Yağmıyor yağmur Kadeh kalkıyor kirlere Bir dilek uçuyor Ucu yanmış kalemlere Sığındığım duvarlar Yıkılıyor üstüme İçlerindeki yalanlar Dökülüyor depremde Çizdiğim tablolar Dönüşüyor yapboz parçalarına İnsanlık hep kayıp (hala kayıp) |