VAKİT YAKLAŞIYORDU
Aşkı ararken aşkla, aşka varalım dedik;
Beden dağınık, gönül haddini aşıyordu. Aşka giden yol uzun, dağlar karlı ve de dik; Dizlerim yoruldukça kalbe sataşıyordu; Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu! Kendim olduğum yerde, gönlüm uzaklardaydı; Ruhum akşam efkarlı, gündüz yasaklardaydı; Netameli yoldaydım, aklım tuzaklardaydı; Kalbi yaşanan yıllar, çekilen hasret yordu Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu! Sis bastı ortalığı adresini yitirdim; Zamanla gülüşünü ve sesini yitirdim; Ben seni yitirdikçe nefesimi yitirdim; En sisli düşlerimde gözlerin ışıyordu, Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu! Sevgili, duy sesimi; kalptir sana seslenen! İsterim sen olasın omuzuma yaslanan! Yüreğin ortasında, tükenişle beslenen Umutlar beni sana, hep sana taşıyordu; Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu! Son turun zili çaldı zaman zembereğinde; Biliyorum vakit dar ömrün son çeyreğinde; Coşari hala var mı yorulmuş yüreğinde? Tan yeri ağardıkça gerçekler ışıyordu; Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu! 05.05.2020/Samsun İbrahim COŞAR |
Beden dağınık, gönül haddini aşıyordu.
Aşka giden yol uzun, dağlar karlı ve de dik;
Dizlerim yoruldukça kalbe sataşıyordu;
Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!
Kaleminize, yüreğinize sağlık üstat başarılar