Inceden inceye
Şehir sessizdi,
Ve sen giderdin, Inceden inceye. Ben kaldırım taşlarının, Soğuk yüzüne sığınırdım, Aralardim penceremi, Gecenin bir yarısı, Izlerdim eylül çökmüş, Sokak köşelerini. Sen giderdin, Birdenbire, Ben sabah olacak diye korkardım. Başımı kaldirdigim her misrada, Gözlerim gözlerine carpardi. Sen giderdin , Buram buram kokun ile, Ben seni uzun uzun okur , Kısa kısa ozlerdim . Ve sen her eylül , Benden biraz daha giderdin , Inceden inceye ..... Gülnaz. .. |
kükrediği bir zamanda kaleme alınmış
çok değerli çok başarılı çalışma zevkle
okudum kutlarım
...............