Zulüm
Ayazında gecenin ,
Birden belirir yalnızlık . Bir bir söner sokak lambaları , Koşuşan çocuklar gelir ansızın düşlere, Boğazlarda düğüm düğüm acılar . Şehre feryat düşer , Sen bilmezsin ey hayat ! Cam kırığı kadar keskin gozlerime , Zulüm düşer, Figan düşer . Oysa .. Oysa beyaz badanalı , Mavi düşler ülkesiydi bizimkisi . Iki şairin bir siiriydi belki de . Umudumuz vardı sana ey hayat ! Kardeşçe ve insanca . Şimdilerde .. Şimdilerde dilim lal, Sesim kısık , Sonbaharın sarısı bile yitik . Toz toprak içinde kanayan dizimin , Kabuk bağlayan yarası kadarsin , Eh hayat !!! Gülnaz .😢 |