Gülüşünden konuştuk, Gözlerinden dertleştik, Saçının kokusundan içtik kadeh kadeh Karşı karşıya, İstanbul ve ben... Bir garip sofraydı bilsen... Ben, sensizlikten söz ettim, O, yokluğundan yandı; İstanbul, dün yine hep seni andı...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İSTANBUL, DÜN YİNE HEP SENİ ANDI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İSTANBUL, DÜN YİNE HEP SENİ ANDI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
O zamanlar bir nebze komünist görünebilseydiniz; adı bu günlere uzayan o ıvır zıvır şairciklerin tümünün yerinde eminim ki sizin adınız olacaktı. Tebriklerimle gözlerinizden öperek...(Aksakal)
Teveccühünüz, güzel bakışınızın eseridir efendim. Takdir buyurursunuz ki, "oğluma öğüt" şiirimde dediğim gibi: "Olduğun gibi göründüğün yer Çıkabileceğin en yüksek yerdir ."
Tekrar teşekkürlerim, sağlık dileğim, saygım ve sevgimle efendim, Ü.B
Sevgilinin özlemi o denli büyük ki, hayâli bir an bile gitmiyor gözlerinin önünden..Tek başına oturup efkârla yuvarlanan kadehlere, sevgilinin özlemi eşlik ediyor... Onun gözlerini, saçlarını, gülüşünü, hasretini anlatıyor dil biteviye... Ve ne güzel bir anlatım ki, sanki İstanbul da oturmuş, bu âşık sevgiliyi dinliyor, ona yarenlik ediyor...
Dilerim bu hasret bitmiştir sevgili şair... Gönülden tebrik ederim... Saygı ve sevgiler efendim...
Güzel bakışınız, beğeniniz ve şiirin anatomisi gibi güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim. İstanbul, her köşesiyle, ayrılıktan önceki güzel günlere tanık olduğundan, bu dertleşme sofrasınaen uygun arkadaş olmuş... Teşekkürlerim, saygım ve sevgimle efendim, Ü.B