AÇLIKTAN ÖLÜRKEN
Dünyada milyonlarca insan, açlıktan ölürken,
Dünyada milyonlarca insan susuzluk çekerken, Dünyada bebekler denizlerde boğulurken, Maddiyat gözleri kör etti insanlığı unuttular, Dünya nizamını hep batırdıkça batırdılar, İşte o an, bu ölümcül tâun sardı bütün dünyayı. Ekmekler çöplere döküldü, ağıt yakarken, Sular güldür güldür aktı, susuzluktan ölürken, Dağların gözü kör oldu, aşağılara bakarken, İşte o an, ölümcül tâun sardı bütün dünyayı. Gözün kör olmuş, kalbinde merhamet tükenmişken, Geleceğini durmadan bir hiç uğruna heba ederken, Kendinden başkasının ölmesini talep ederken, İşte o an, bu ölümcül virüs sardı bütün dünyayı. Korana, herkese eşit mi desem eşit davrandı, Zengin, fakir, soylu, soysuz ayrımı yapmadı, Makam, mevki ve saltanatları yerlere serdi, İşte o an, ölümcül tâun sardı bütün dünyayı. 01.05.2020 Yozgat |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...