Vuslata Erelim Eyy Deli Gönül
Düştük bir vefasız aşkın nârına
Tutuşup yanmışız vay deli gönül Bin pişman olsan da kimin kârına Vazgeç bu sevdadan cay deli gönül Neler çektim bilsen senin elinden Kurtulmuyor gözler hasret selinden Hazan yağmuruyla solan dalından Düşen yaprakları say deli gönü Söyle kaderimi sen misin yazan Giydirdin ömrüme gamlı bir hazan Çektiğim çileden ben oldum bezen Artık , ıstıraba doy deli gönül Nerede güneşim nerede yazım Artıyor içimde büyüyor sızım Bir türlü geçmiyor sana da sözüm Bahara ermedik oy deli gönül Susuz çöller gibi kaldım kurakta Güldür artık beni şu son durakta Takatim kalmadı koyma merakta Vuslata erelim ey deli gönül... Gülseren MORKAN DOST KALEM Ağustos ayında, donmak istedin Vefasız adını, anmak istedin Çiçekten çiçeğe, konmak istedin Ne hallere koydun, hay deli gönül.........Aşık Lüzumsuz Değerli dost kalem Aşık Lüzumsuz üstadıma sonsuz teşekkürler.. |
Vefasız adını, anmak istedin
Çiçekten çiçeğe, konmak istedin
Ne hallere koydun, hay deli gönül.........Aşık Lüzumsuz
Merhaba değerli vede usta kalem
Her zaman ki tat ve deminde ve dahi güzelliğinde hoş bir eser
Bizde kutladık yürekten yalansız ve riyasız
Gönlüne ömrüne bereket
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın