Çıkmaz Sokakta Kalan Gülüşüm
Küfür neme gerekti benim
Öncem niye kadın Düştük şaşkın bir yola Bata çıka gidişimiz Korkarım ki kıyamete Ben de isterdim elbet Güzel şeyler yazmak Aşkımı anlatmak Çocukca sevinçlerle Kalemim salıncak olsun Sallayım elma dalında Sözcüklerim saklambaç Gizlensin aşk masalımda Oysa gülemem şimdi Aklım isyan içinde Gönlüm acılara ortak Baş olunca çapul- çakal Yetkin değil çolak ayak Öyle kirlendik ki Uşaklık ede ede Çocuklar boğulacak Bu batak bu kan gölünde Çıkıs yolu var bilirim Çürüktür korkmayalım Korkup göz yummayalım Bozulayıp göge karşı Ikicik işimiz var Hemen şimdi omuzlamak Iki nemli duvarı Tezce yıkmak gerek Yanaşıp birbirimize El ele vererek Engeli kürelemek Karanliğa kafa tutup Kanlılardan kurtulmak Çıkıp ışığa koşmak Sonumuz ya çıkmaz sokak Ya Güneşi bırakmamak Bende Yazmak istiyorum Mehmedimin sevdasını Ağıt yerine gelin havası Agacı kuşu dikeni Buğdayın yeşilini Sevdiğimin kıvır kıvır Ay saklanmış başını Birlikte ağlamayanlar Beraberce gülemez ki İte bite uşaklık ne Kim kazanmış bilen var mı Ayağa kalktık ama yetmez Yetmiş yılın hesabına Çoşup taşan sel olalım Yaşatalım hep birlikte Kız kızanın düşünü Artık çoğaltmak istiyorum Sakladığım gülüşümü 2007 / Aydın © Ildız |
yüreğinize sağlık saygımla