GEL
GEL
Yusuf Yılmaz Açılır gönlümde bir kapı. İlkbahar geldi güzelim neredesin? Masum bakışlarını hatırlayınca, İçimde güller açar, Sabahın seherinde Yaban bir kuş öter durur başında. Ferhat gibi gezerim yollarda. Ah bir atıla bilsem kollarına Bu hasreti çekenler bilir. Gözlerinden kanlı yaşlar dökenler bilir. Bağrı yanıp kavrulanlar bilir. Canım kurban olsun yoluna. Manalı bakışlarınla gel. Başında gül- çiçek ile gel. İster şimdi,ister yazın, ister güzün gel. Yeter ki gel. |