rodina/final şark'ım
Bu sana final şarkım Rodina
Sanma ki krizlerim vuslatınla bahtiyar Yangınımı söndürmeye yeter mi yağmurların Serzenişim kendine kaçış yolları arar Özlemim soğrulurken dibinde çukurların Sana şiir yazmak mı bilmem ki neye yarar Sürgünüsün artık sen gözü buharlıların Bu sana melal şarkım rodina suskunluğun besliyor mahpus çiçeklerini güller de kelepçeli ,dikenler bayram şenlik Ağlamıyorsan dahi, bari gülme Rodina Sen güldükçe rüzgara hasret kalır yelkenler Akrebin gölgesine rehin kalmış umudum Anlamsız suallerin cevabısın rodina Bu baldıran zehrini içerken yudum yudum Bulanık bir vahanın serabısın rodina Bu sana zü’lâl şarkım Rodina Terk ediyorum sana dair itiyatlarımı Ve hala sevmek için kullandığım pusatlarımı Mahsenimde onlarca seni terkim birikmiş Tutkukluyken her gidiş bir dönüş biletine Lakin bu son gidişim yürekten ayrılıkmış Fm |
Şiirde de öyle midir...
Ne zaman Rodina şiiri okusam aynı duygu belirir içimde:Yurtsuzluk.
Selamlar Özgür.