AnladımDoğduğumu görünce, Gelmiş umudum Sarılmışım boynuna, Sakın yanlız bırakma Ağladıkkça avuttu, Ellerinde uyumuşum Ayağım yere basmazdı, Güvenirdim ona. Savururdu göklere, Önceleri çok korktum Alışmışım zamanla, Yükseklerde uçmaya Bazen hiç gelmedi, Durmadan onu sordum Bırakmak istemedim, Sarıldım bulduğumda. Bir zaman böyle geçti, Mutluluk su gibiydi Umuduma güvendim, Kollarında serpildim Büyüdükçe anladım, Dertlerim dağ gibiydi Epey hava almıştım, Bu bana yeter dedim. Çok kayıplar yaşadık, Bazen teselli verdik Mecburen yol almışım, Epey hava almıştım Uzun zaman geçirdik, Zirveleri seyrettik Bir baktım ki kendimle, Bir başıma kalmışım. Kaybolduk bir meçhulde, Aradım umudumu Geç olsada anladım O beni terketmişti Yazlar, kışlar, geçtikce, Şaşırmıştım yolumu Boşa dönüp durdum, Bir daha gelmemişti On okudum bir yazdım, Biliyorum sandım İncil sev, Tevrat yasak, Kuran oku diyordu Bu bana yeter dedim, Yetmediğini anladım Dolu dolu yaşadıklarım, Sonunda okul oldu Anladımki sonunda, Bir kalbimiz varmış Gerçeklerin özü, sözü, Her şey oradaymış... Mustafa Yaman 26 nisan 2020 |