Selam değerli kardeşim,

Güne düşen şiirinizi iki sefer okudum. Tebrikler öncelikle ama yanlış yazılan kelimeler olmamalı bana göre seçilen şiirlerde. Örneğin ''güç yitirir'' değil 'güç yetirmek olmalı, ''cünup'' değil 'cünüp olmalı, ''mundar'' değil 'murdar' olmalı, '' hakka kulluk'' değil, 'Hak'ka kulluk' olmalıdır.
Bazı özel isimlerde yazım kurallarına uyulmuş ''Kafdağı’nda '' bazılarında ise uyulmamış ''asi ırmağı'' gibi.

Amacım sizi yargılamak değil. Ana dilimiz adına bunları kendimizde bir görev olarak görmeliyiz diye düşünüyorum.

Ana dilim sen varsan şüphesiz
Bülbüller gibi şiirler söylerim
Sen de yok olduğun gün şüphesiz
Ben de bir papağana dönerim

Diyor şair dizelerinde. Bizler de hasbelkader şiir yazan bireyler olarak bunlara dikkat etmemiz gerektiğini düşünüyorum.



Türk Halk Edebiyatımızda ve türkülerimizde sıkça kullanılan bu biçim bir yandan da hoşuma gider, samimiyet hissi uyandırır bende. "Dağdan kestim kereste, kuş besledim kafeste" gibi...
Şair kendi dilini de iyi bilmeli, sözcük dağarcığı geniş olmalı. Dil ve yazım kurallarını, noktalama işaretlerini yerinde kullanabilmeli. Çok fazla noktalama işareti şiirden dikkati kaçıracağı için önerilmez, hatta iki nokta üst üste, noktalı virgül gibi işaretler kullanılmamalı diyenler de var. Ayrıca anlam değişmesi söz konusuysa ve hecenin uzatılması gerekiyorsa harflerin üzerine inceltme işareti ve dörtlükler veya şiir bölümleri arasına boşluk veya işaret de konulmalı.
Şair dilinin temel kurallarını ve inceliklerini de az çok bilmeli, örneğin "çiğ" ile "çiy" sözcüklerini ayırt edebilmeli. Gülünç durumlara ve yanlış anlaşılmalara neden olmamak için bu yazım farklılıkları ve sözcük ekleri yerinde kullanılmalı. Özellikle -de, -da eklerinin birleşik mi, ayrı mı yazılacağını mutlaka bilmeli.
Şiirde "gizem" de çok önemli ve bence değerli bir unsur. Birçok şair yazdıklarının bir kısmının sırrını kendinde saklamak ister, saygı duyarım. Bugün İstiklâl Marşımızda geçen "Ulusun, korkma; nasıl böyle bir imanı boğar?" mısrasındaki "Ulusun" sözcüğü Ulu olmaktan mı, ulumaktan mı gelir, hala tartışma konusudur örneğin. Kim bilir, Mehmed Âkif de böyle tevriyeli olmasını istemiş ve bir açıklamasını yapmamıştır, anlam değişse de her iki anlamda yerinde bir sözcük çünkü.
Şairin birkaç şiiri ezbere bilmesi çok önemli. Günümüzde kendi şiirlerini bile ezbere okuyamayan şairler varken bu biraz garip olacak, ama başta İstiklâl Marşımız olmak üzere büyük şairlerin çok bilinen eserleri yeri geldiğinde ezbere okunabilmeli, bir sohbette veya yorumda örnek verilmek istendiğinde hemen akla gelebilmeli.
Şair her türden ve değişik ülkelerden şiirleri, kalıpları ve sanat ögelerini bolca okumalı, ufkunu açmak ve daha geniş pencereden şiir dünyasına bakmak için hem çağdaş, hem klasik şiirleri ve sanat ögelerini bilmeli. Böylece eserleri daha anlamlı, daha okunaklı olur ve akacağı suyu ve yolu bulabilir, birçok büyük şair gibi kendine özgü bir tarzı olur.

Sevgi ve saygılar sunuyor, gerçek hayatta da şiir ve sanat hayatınızda da başarılar diliyorum.