KORK BENDENMecnun bile inanmazdı, Leyla’ya olan aşkına Bende yanan yüreği gördükten sonra Oysa yanmaya değmezmiş bir hayırsız uğruna Özürdiliyorum Mecnundan AŞK adına! Ayaklarının altında kum gibi ezip dağıttığın Yıllarımı geri ver bana O kumlardan koca bir dağ olur, Dayamam başımı bir daha koynuna Zemheri sürüp dilime, Adını söyletmem asla Prangalar vurur ayağıma, Varmam bir daha kapına Gürleyen öfkemden kork! Çağlayan hırsımdan... Gün doğdurmam günlerine, Uyku sokmam gözlerine Seninle büyüyen o koca çınar Sensiz devrilir sanma, Devrilmez yine Ömrümü dolar boynuna Darağacı olur bedenine! Baltayı indirip göğsüne göğsüne Yakıcam seni nefret-i ateşimle Bil ki, Günahlarını bırakmam mahşere! 08.07.2008 EsRa |
....adaylar da korkmuştur sizden bu şiirden sonra..
....
Zemheri 'yi hangi anlam da kullnmışsınız.?
benim bildiğim...karakış....çok soğuk geçen bir kış
....
Karakış...nasıl sürülür dile.....ben bilmiyorum
ola ki dili dondurup ,dönmesini engeleme anlamında kullanmak istemişsiniz...
ama...bunun yerine...dondurup zemheride dilimi.... daha hoş olurdu..(Tarz gereği)
.....
Güzeld.Tebrikler