KÖY GÜNLERİM -2-
Yayla yolundan geçerdik Çatağı
Otludur yamaçlar hep mal yatağı Tepeyi aşınca attın kapağı Yıkıktır döküktür yayla evleri Girer insan çıkar evin cinleri Sırlı Çayı doludur alabalık Gece olur çay boyu kalabalık Lamba ile balık avlar babalık Nimet Rabbin sirayeti cümleye Yaşananlar gelir mi ki cümleye Bayılırdım ne hikmetse yaylaya Ellerim değerdi yıldıza aya Kapıya da sürdük dün mavi boya Ne güzeldir dağda insan nefesi Kaval çalar çoban dağlar efesi Eylül başlarında biterdi yayla Vedalaşır herkes güneşle ayla Köye dönülürdü yetişkin tayla Gadil çömlek peynir dolu yağ dolu Çalışanın uzanır elbet kolu Eylül ortasında başlardı okul Şişerek giderdik hem kel hem fodul Öğretmen ne derse eylerdik kabul Ders bitince herkes olurdu çocuk Emmi dayı derdi koşman yavrucuk Tek derslikte beş sınıf bir okurduk Öğretmeni dinler çok feyz bulurduk Teneffüste oynar hep dost olurduk Gün güne ulanır her gün öğreniş Başka değil hayra varır bu gidiş Okulda öğrendik nice türküler Aklımdadır: Suda balık yan gider, Fikrimdedir: Açma yarem kan gider Harpten darptan çıkmış bu yüce millet Şehit olmuş amma çekmemiş zillet Ramazanda bacalara çıkılır Top sesine Erzurum’a bakılır ’Atıldı!’ Sofralara ses salınır Sabrın sonu selamet ve afiyet Nefse muhalefet! Azla kifayet Yemek yenir camide toplanılır Teravihler cemaatle kılınır Nefs şeytanı ibadetle kırılır Ahrete bakar ramazan pencere Çok salavat okunur Peygambere Bayram namazı coşku, kabir hüzün Diriye ölüye duadır sözün Bir gülerse bir de yaşarsın gözün Leylak mevsiminde vardık ölüye Fatihalar sunduk ruha hediye Akrabayla yenir bayram yemeği Bir olanın bükülür mü bileği İyiliktir dostun dosta dileği Muhabbet narında pişer kahveler Ne hoş sohbet eder ulu dedeler Ulu dedem hattat: O, Kurban Hoca Kırk Kuran yazmıştır kırk taze gonca Kırk günde yazarmış süresi bunca Oğlu Molla Möhyettin insan hası Süleyman dedem de onun balası Babama atasın adın vermişler Möhyettin dedene benze demişler Bal yağ ile ’efendi’ beslemişler Eski hâl muhal! Değişti çok devir Molla olmadı babam oldu şair Köyümüz dağlıktır önü ovalık Ne maraba olduk ne de ağalık Nasipmiş gazetecilik yazarlık Atalar yolundan şaşmayın aman Hayatın sonunda hayat var yaman! M. Talât Uzunyaylalı |
Yüreğinize sağlık
Kaleminiz Kavi
Gönlünüz abad olsun.
Selâm ve Duâ ile
Sevgiler Saygılar.