Yaratık
Açıyorum süslü karanlığıma küflü kapıları,
Arkamda bir sürü ölü ruh, Yıprattığım onca duygu, Kılımı kıpırdatmadan yıktığım bir dizi dünya. Dilimde diken, Değmeye dursun başkalarına, Şeytanın hayallerini yaşıyorum başlı başına, Kırlarda, çayırlarda, yeşeren yapraklarda kan, Sıçrıyor öfkeli cümlelerimden, Mezarlardı gözümü bürüyen, Yaklaşmaya dursun; saf, temiz, iradesizler, Pençelerim vardı, yırtan, parçalayan, Pencerelerim vardı, manzarası acı ve hüzün, Düşüncelerim vardı, Beslenmek için ruhları çürüten, Susmalarım, kaçmalarım işte tam bu yüzden, Saçmalarım saklanmak için, Saklanırım kirlenmesin diye, kimsenin gökyüzü. |