NE SENDEN NE BENDEN
Aşkla dokunan Ahu bakışların da,
Sırılsıklam ıslanmıştı şu bedenim. Kalbimi hor görme çaban nafileydi, Keza ismini söylerken de yanardım. İsmin çıkarken kurumuş dudaklardan, Titrek bir hal bürünüp te çıkardın. Oysa anlaşmıştık biz kalbimizden, Silinmeyecektin ne senden ne benden. Ağlardık her kavganın son deminden, Bir o kadar da bağlanırdık her bitişten. Düşünür dururduk her şafağın ardında, Vazgeçmeyecektik ne senden ne benden. |