YALNIZLIKnice defterleri ıslattığım mısralar süzüldü yanaklarımdan söyleye söyleye içimden bir dağ çıktı karşıma birikmiş masalları bir kenara koyup gözünü maveraya çevir dediler aslını astarını sıyırıp hayatın, bu en çıplak yalnızlığı yazıyorum gün görmüş asil hanımlara,beylere yazıyorum beni sürdüğünüz bu varoş yalnızlık sizlere pahalıya patlayacak bende görmediğiniz hayaller birgün sizi esir alacak pek bir aşındı yüreğim bugün pek bir ağlamaklıyım a dostlar tozlu romanlardaki verem çöktü sanki tozlu yollardaki özlem... ama ben yol kenarındaki otlar gibi hayatı kenarından yürümeye mahkum ben ama ben bu korsan kalbi daha önce görmüştüm bu rüyada daha önce de ölmüştüm şimdi gitmişim neylersin neylersin... |