Boşluk
Öyle göçtün ki içimden
dün göçtü kervanlara tutsak kaldı göğüm yildizları astığım ay görünmüyor diye geceye küstüğüm gün göçtü harf harf adın ufka kazıdığım uzun bakışlarım can yakışların yokluğun acımasız hükmüyle göğün göçtü Bomboş artık dört duvar yüreğim ki tutsak ettiğin her zerrem de boş Boşluk öyle yankı kirpik ucuma biriken an/ı/lar tam da kayboldum Öyle göçtün ki ben boşluktum... H. |
okurken ben bile hissettim