DOLANIR AYAKSIZ DÜŞ PERDESİNDE
Gün olur söker şafak
Tüm kirlenmişliği Öfkesi örgüden ilmek ilmek Düşer Özenle sıralanmış tüm senaryolar Film kopuğu gibi Akar sırtından Ayaksız düşler yol alır Öğrenir Sevginin İyi niyettin İnsan yanlarında olduğunu Örülen örümcek ağlarındaki Kasveti silkeler Güneşi hisseder Can damarına kadar Isınır Isınır Anlı ansız sıcak bir gülümseme Oturur salonun en güzel koltuğuna Oturur gibi Gülü nur yüzüne Umuda kürek sallar Hayaller deryasında En çok bu saatleri sever Düşün de Dipsiz dünyayı unutur Avunur hayalleriyle Yaşar sanırsın DünYada Oturduğu kalktığı sofa Her insan gibi Bizim gibi Öyle değil Yaşamaz dünyevi Kendi kurduğu hayal perdesini aralar Her sabah Açar camını çerçevesini Dolu dolu umudu Solur Dolanır ayaksız düş perdesinde Sibel Karagöz |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...