NE ACI AYRILIKLAR
Saat üç.
Ve gecem yine soğuk. Bir içli keman sesi; titretiyor yüreğimi yağmur çiselerken... ... Yazmak istemiyordum oysa. Hatta okumak bile gelmezken bir şiiri içimden; Yüklendi gönlümden gözüme, O’ ılık damlalar. Ne acı ayrılıklar ! ... Viran şehirlerin ıssız sokakları, sessizliğine gizlenmiş tüm sırlar ! ... Çöz hadi dercesine; Geliyor her şey üstüme üstüme. Kapattım ellerimi yüzüme; Kaldım öylece... ... Her içimi çekişim; Vurdu yüreğime demir gibi yumruğunu. Ölüm gibi bir şey; Veremediğim nefessin hayat ! ... Bilemediğim zamansın? Ama hep ’sen’ varsın ! Yokluğa mahkum olanlara rağmen... ... Yine bir şiir doğdu... Ben; Biz’e ağlarken... ... Nigâr Güler *Firuze* |