235-BIRAKMIŞTIM KAPINA
Zamanın koynundaki, sevaplardan arınıp,
Karanlıktan çıkarak, gelmiştim ben kapına. Geçmişin günahını, ardım sıra bırakıp, Aydınlığı tutarak, koşmuştum ben kapına. İğneli fıçılardan, ebem kuşağı alıp, İçinde yoğrularak, dayanmıştım kapına. Yaşanır umutları, sırtından senin alıp, Yalnızlık ülkesinde, indirmiştim kapına. Karanlık gecelerde, yıldızları toplayıp, Heybelerle bıraktım, gönlündeki kapına. Avuç avuç sevdamı, gözlerinden toplayıp, Aydınlanmış sabahla, bırakmıştım kapına. Şahin HANELÇİ 29.11.2007 Ortaköy-İstanbul |
Gönülden gelen, Sitemkar ve manalı. Çok güzel tebrikler
Affınıza sığınarak sorayım. "Artık bitti" mi diyor ?