EN SONUNDA ANLADIMKaderle kavgadayım dokuduğum hep çile Sanırlar ki hepsini, tek tek ben örüyorum. Nedense ölümsüzlük geliyor önce dile Her an aklım başımda, gerçeği görüyorum. Hayat ne çok karmaşık bir türlü çözemedim Dertler üst üste geldi, sıraya dizemedim El alemin ağzını ne yapsam büzemedim Derdimi paylaşacak gerçek dost arıyorum. Bir dokun bin ah işit, böyle yazmış yaradan Belki dert dediklerim, başkasına sıradan Hasımlarımız bir bir çekiliyor aradan Benim için söz senet, sözümde duruyorum. Dost kim, düşmanımız kim, görüp de şaşacağız Elbette tüm bunları, beraber aşacağız Geleceğe umutla birlikte koşacağız Bütün olan biteni, kafamda kuruyorum. Kimileri üstüme, ne çok geldi kaçmadım Gönlümün kapısını başkasına açmadım Boşuna hayal kurup havalara uçmadım Neden niçin diyerek kendime soruyorum. En sonunda anladım boşuna yorulmuşum Ne kadar Leyla’yım ki, Mecnun’dan sorulmuşum Deli dolu da aksam onunla durulmuşum Olur olmaz işlere çok kafa yoruyorum. Dost kaleme teşekkürler Kendime geliyorum sanarak sakinleştim, Bakıyorum yaramı hiç anlamadan deştim, Anlamıyorum nasıl çözdüğümle birleştim, Dert yumağını alıp yeniden sarıyorum.... Sakaoğlu Hasan Küçük Leyla İnan (İstanbul - 31.03.2020 - 00.12) *Şiirime içten yorumuyla can katan canım arkadaşım Dr. Semra GÜVENÇ e candan teşekkürlerimle |
Kutluyorum.
Saygılarımla...