Feleğin Elinde Koz Ağlıyordu
Ne savaşlar verdim el bilmese de
Feleğin elinde koz ağlıyordu Kalınca hayaller sürüncemede Kimse görmüyordu göz ağlıyordu Hiç hesap sormadım geçen yıllara Bir ışık görünce düştüm yollara Sevdamın yükünü sorsan ellere Ellerin dilinde söz ağlıyordu Bir garip türküdür beni söyleyen Duyunca gözyaşı döker dinleyen Çalmak için güzel sözler bekleyen Tellerin haline saz ağlıyordu Sevgiler paraya pula satılmış Harcanıp harcanıp yere atılmış Vefa mayasına yalan katılmış Değişmiş sevdalar naz ağlıyordu Bakmayın ayakta kalan cismine Takvimler tanıklık eder ismine İki yüz kırk adet kış mevsimine İlkbahar, sonbahar, yaz ağlıyordu... Gülseren MORKAN |