Söylemeseydin eğer içindekileri

Dile getirmeseydin keşkelerini

Yazacak çok sözüm vardı... seni besleyecek

Soğumuş yüreğini ısıtacak

Üşüyen ellerini tutacak ellerim vardı mesela

Issız yüreğine sevgi çiçeklerimden ekecektim

Nefesimle sulayacaktım inşirah gelecekti gönlüne

Gözlerine yukarı bakmayı öğretecektim mesela

Göğün gri bulutlardan ibaret olmadığını

Mavi, beyaz hatta ebemkuşağını görecektik seninle

Gecenin karanlığını yaran kelimelerin sessizliğinde kahkaların dansını öğretecektim mesela

Sıcak buharı tüten çayın yanında kederlerimizi öğütecektik

Kırkyıl hatırlık bir kahve içecektik gözgöze

Tüm yanlışlara perdeyi kapatıp bir gerçek yaşayacaktık

Sabahın tan kızılında güneşin gülüşüne gülüşlerimizi katacaktık.

Söylemeseydin eğer içindekileri...

Umutlarımız yeşerecekti birlikte sevgiyle büyütecektik

Söylemeseydin eğer içindekileri ...

Uzun bir yolculuğumuz olacaktı seninle yürek yüreğe hasbihâl ederek.

Lâkin söyledin içindekileri,

Bozdun efsunlu yolculuğumuzu.