KÜLLERİM SAVRULDU
Dün bir çocuktum uyuyan masallarla,
Şimdi sevda çölünde mecnuna döndüm. Aşkın alevleri kalbim yakarken Küllerim savruldu, Kerem’e döndüm. Yaş bitti gözümde, kurur pınarım, Dökecek ne yaşım ne ahım kaldı Baharım yeşildi daha dün şurda Şimdi kuruyup da hazana döndüm. Gözlerim aşkınla güler iken hep, Şimdi kaynayan bir pınara döndü Saçlarım alevden kızıl bir güldü Şimdi karlar yağdı,kışlara döndü. Kalbim coşuyorken,kanım kaynarken, Şimdi aşılmayan çöllere döndü. Aşkının harıyla bu gönül yandı Yanmak ne ki, o bir volkana döndü. Aygün Deniz 2.04.2020 |
yüreğine sağlık Üstadem ders vericiydi,
özlem vardı,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla