MAVİ GÜLLERİNDE HAYAT BULDUĞUM...
Gün batıyor uzakta yalnızlığın girdabında
Dertler başlayacak sızımla Ney sesi gelecek gaipten için için Kapanacağım ömrümcek ağı sarmış odama Düşlerimi yakacağım seni hatırldıkça... Gözlerimin önünden tek tek geçecek Dudağımda köpüklü kahvenin izi Simit yediğimiz, çay içtiğimiz pembe rıhtım Gemiler fora diyerek ’’eyvallah’’ çekecek Yine dolacak gözlerimde özlemin... Tüm ışıklar sönecek Ben karanlığa kurşun sıkacağım yine Kadere boyun eğdik bir kere Dönüşü olmayan sonu gelmez yollarda Telef olup gideceğim Mavi güllerinde hayat bulduğum Sevgilim... kadınım... Zafer Direniş ... Lahey - Hollanda |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...