Durma yan
Göz önünde, bakılası
Aşikar... Her zerre de, her ses te Kulağın duyduğu Anlatsam da, anlamaz bilmeyen Kapatırsan gözünü Görmezsin, yolunu Gönle düşmezse, ateş Yanmazsın Süpürüp dağıtmazsan Günah yığınını Yıkamazsan kalbin pas tutmuş karasını Devleşirse kibrin Boyunu aşan Yularından tutmazsan nefsin Nefsin efendi, sen kölesin... Durma, yan o zaman Dumansız yan... Amansız yan... Eyvahlara karışır, nefesin Ahlar yakar, Ahlar kavurur Kor yüreğin külünü savurur Bir elem ki... Benzemiyor dünya derdine Dönüşü olmayan, son durak Giden gidene... Bir metre arsam var Eğer nasipse Eyvahlara karışmadan nefesim Yankılansın sema da,’HU’sesim |