KÖYDEN MEKTUP – 14
Bahar gelmiş gurdu guşu dışarda
Dağlar çiçek açıp duru arkıdeş. Zabah aşam debenneyoz içerde Günne böle geçip duru arkıdeş. Zımbarası gıran girmiş deyola Ülkeleri korku sarmış deyola Baş belâsı vürüs varmış deyola Gece gündüz biçip duru arkıdeş. Neler çektik bitten, sivrisinekten Guş gıribi tavık gırdı dünekten Her hastalık ya pislik ya ümükten Millet ondan gaçıp duru arkıdeş. Bi davından korkmen bakén o gada Dünya hâli bunna olcek arada Ölüm suda, havada ve karada Gonanla hep göçüp duru arkıdeş. Ne davınna ne gıranna gördük biz Yokluklarda ne bet galdı ne beñiz Esilse de gurumadı bu deñiz Gökten rahmet saçıp duru arkıdeş. Sen ne etsen iş olcene varıyo Kadir Mevla’m bunnarı hep görüyo Arıya bak dalağını örüyo Güneş şavkı saçıp duru arkıdeş. Hindi gızsam çatsam n’olcek gaşları Ayıkladım vehmimdeki daşları Yüreğimden salıverdim guşları Daldan dala uçup duru arkıdeş. 31.03.2020 Salih ERDEM |
hem de güldürdü.
tebriklerimle selam ve dualar bıraktım hocam