3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
423
Okunma
Nasılsın,
Sabah kuşların sesini duydun mu?
yalnızlığın acemisi olmak da zor.
Duydun mu,kim kusmuş sensizliği?
Kim tutunmuş balkonun pervazlarına,
Arkasında telaşla kovalayan çaresiz yanına inat.
Ayaklarından çekiştirirken şüphe,
kim dokunmuş sabahın ilk ışıklarına.
Yalnızlık sinsidir, kin besler içinde.
Yalnızlık sessizdir, kuşku besler içinde.
Yalnızlık bütün zamanınızı kaplar da,
Ne saatlerin ne de saniyelerin anlamı kalmaz artık.
Bir adım ile ölümü,
Ölürken de yaşamayı sokar aklına.
Nasılsın bugün,
‘yalnızlığıma sesleniyorum yine’.
İlk adımı atmadım da,
İkinci adımı atmaktan korkuyorum aslında...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz