Dokunma bana
Yalnızlar peronun da
izole edildi bedenim. Sen kapmışım, ne acı.... Kulaklarım paslanmış, vurduğum kilitler kırılmış en acı yerlerinden Kanayan kanatlarından Şifa bulamazsın. Kirpiklerinden akan yaşa sor, Ellerinin dokunduğu yerde ki bana İçindeki acıyan yanına sor. Şimdi adım atarken bıraktığın karanlığa, Kuşlara sor Her sokak lambası altında usul usul bekleyen Aynasına sor hayatın. Ne acı, sen kapmışım işte. Biraz ölüme biraz sana benzer oldum şimdi. Bir güvercin kanıyor kanatlarından gördün mü? Dokunma bana... |