NEREDE BULMALIYDIK KENDİMİZİ
Ağzımda bu şehrin,o buhranlı tadı
Ellerimde mazinin teri kirli Sokakların da ayaklarım yalnız. Çırılçıplak,özlem ateşinde aramakta kendini Hafif bir yağmur seyretmekte küçük bulutların içinden, Yarattığım bütün izleri. Damla damla akmakta mürekkep denize Boşaltmakla kalmalı bütün sayfalar kendini Anlaşılmazlığın demi aklımda duman Hastayım oysa bir çorba belki Sıcaklığı hasret olan Buluşmak için bekletme kendini Gökyüzü hangi renk olurdu şimdi Avuçlarından serpseydik yıldız tozlarını Sen ve ben altımızda küheylan Koptuk. Acaba çok mu hızlı geçtik kendimizden? |