KÖŞE
Köşede bir adam vardı
Elinde gözleri Gözlerinin içinde heyecan ve biraz endişe Hepsinin içinde sen vardın fark edilmeyen Dizginlenemez bir hayatın içinden geçen Jokey vardı köşede Atı yeni ölmüş Kanı sımsıcak hala ellerinde Bırakın beni ben deli değilim Diye sayıklıyordu köşede Deli gömlekli bir kadın Hiç fark edilmiyordu hepsinin içinde Heykel vardı köşede Heykelin önünde kavgalar Kimisi ekmeğiyle kimisi ihanetle Diğerleri silahla gelmişler bu sahaya Bir ağaç vardı köşede Bir ağaç beklerdi üstü hurmalı Gövdesine kazınmış kalbi atardı Bir gün kimse bilmeden bir kibritle kendini astı Köşede bir kadın vardı Gözü gökyüzünde elleri bulutları tutardı Bacaklarında ayrılıklar vardı Ama o fark edilmedi herkesin içinde Köşe de bir köşe daha vardı Karanlık mı karanlık Güneş bile yetemezdi o karanlığı aydınlatmaya Mehtaplı bir gecede o karanlık köşede Bir gencin çürümüş bedenine rastladı köpekler Baktılar ne insandı artık geriye kalan ne bir başka varlık Ne cinsiyeti kadındı ne de erkek Biri vardı orda varlığı meçhule karışık. |
Köşelerin dilleri de köşelidir.
Nerden baksan bir başkadır gölgesi.
Saygılar kaleme.