Postacıların çantasına,
Yolcuların heybesine baktım.
Deve yükünden fazla,
Kuş tüyünden hafif,
Zeki ve çalışkan bir öğrencinin
En iyi sınav kâğıdı kadar dolu,
Bir o kadar da
Sonu ödüllerle dolu;
Heyecan dolu bir sözdü beklediğim…
Postacıların çantasına,
Yolcuların heybesine baktım,
Yoktu…

Yerçekimine inat yükselip göğe
Huma kuşunun kanadına baktım.
Havada bırakıp, boşluğa savurduğu
Minik yavru kadar güçsüz
Bir o kadar merhamete muhtaç
Ve kıyametler koparacak bir çığlık içindeyken
Bir söz söylemek istedim,
Ses içimde yankılandı…
Yankı kalbimi parçaladı,
Kan, gözümden değil,
Ciğerimden akarken parmak izlerimin arasına
İmza atamasam bile,
Altına kanlı ellerle
Parmak basabileceğim bir sözdü beklediğim…
Yerçekimine inat yükselip göğe
Kuma kuşunun kanadına baktım.
Yoktu…

Gerçekte erişilmezsin elbette…
Rüyalarda aradım, hayaline baktım.
Daldan dala uçarken
Hayal ummanının her kıyısında
Dalgalardan savundum kendimi,
Rüzgârlar aldı götürdü peşin sıra.
Karıştığım her zerrede,
Göğün derinliklerinde
Karıştığım her bulutun buharında,
Soğuyup da içimi titreten
Her yağmur damlasında
Önce suya,
Sonra toprağa,
Ardından ağaca düştüm.
Havaya yükselen cemre oldum…
Her türlü hava şartında,
İçimi ısıtacak bir sözdü beklediğim…
Gerçekte erişilmezsin elbette…
Rüyalarda aradım, hayaline baktım.
Yoktu…

Kıpırdar diye bekledim belki dudakların
Kulak kesilip ağzına baktım.
Hayalini bir kelebek gibi,
Bir kuş gibi yakaladığım zamanlarda
Hasret gidermek için
Sensiz zamanların telafisinde,
Bakışlarında kayboldu amaçlarım.
Ruhum eriyip bir mum gibi
Büsbütün sen oldu…
Ben yine pervane…
Suretine baktım,
Gözüne baktım,
Senden bir bakıştan ziyade,
Sessiz ve sonsuz yakıştan ziyade
Bir sözdü beklediğim…
Kıpırdar diye bekledim belki dudakların
Kulak kesilip ağzına baktım.
Yoktu…

Ahmet YAMAN
www.suveydasiirleri.com/mods.php?go=Siir&p=oku&id=557