Turnusol
Çabuk evrildik
Çoğu şarkılaştı şiirlerin Bakışlar uzak artık samimiyetten, Başkalaştı Davetsiz süzüldü bahçemize zaman İp atladı çocukluğumuzla, seksek oynadı Yapraklar sarardığında acı sonu hatırlattı sararmak Yaşama umudumuz sönmesin diye kar yağdırdı Tanrı Yaşamdaki her şey değişik şekiller aldı Değişik şekiller verdik Yüne, kumaşa, taşa-toprağa ve hatta demire ve çeliğe Devrimsel bir başkaldırı değişim Bulaşıcı bir hastalık, aldı esaretine İyiler kötülüğe bulaştı, Kötüler iyiliğe... Şimdi kocaman bir turnusol kâğıdı dünya Acıyla yoğrulduğumuzda kırmızıya Hazla temasımızda maviye dönüşüyoruz, hızla Biteviye hiç sıkılmadan koşar adım yürüyoruz adice, adiliğe. |