TUT ELİMİ ÖĞRETMENİM
Cehaletle uğraşıp topluma hep yön verir.
Bilgin ile aydınlat yolumuzu öğretmenim. Hiçbir kimse ayırmaz, her insanı bir görür. Eşsiz sevginle doldur solumu öğretmenim. Yurdun her bölgesine gitmek için can atar. Yarını inşa için canına bin can katar. Onun yeri tek kalptir, o hep kalplerde yaşar. Ne olur öğret bana bilimi öğretmenim. Sen öğrettin sevgiyi, büyüklere saygıyı. Attırdın içimizden yarınlara kaygıyı. Her insana yaşattın, güzel olan duyguyu. Öğretir bize ana dilimizi öğretmenim. Bilgileri işlersin beyine satır satır. Kim cahil kalmış ise, git onu ona getir. Fidanlara su verir, sevgi ile büyütür. Yapraklarla doldurur dalımı öğretmenim. Gördüğün her kişiye hal ve hatır sorarsın. Gelecek için türlü türlü hayal kurarsın. Bilgiyi insanların önlerine serersin. Soldurmazsın gönlümde gülümü öğretmenim. Yurdumun toprağına uzanmasın hiç bir el. Umutlar tükenirse ne olur hemen dön gel. Azmimin karşısına çıkarsa eğer engel. Tanımasın hiç estir yelimi öğretmenim. İlk gelen ayetlerde Allah’ımız oku der. Mevlana’nın, Yunus’un sevgisini öne ser. Osman’dan, Kanuni’den, Fatihlerden haber ver. Anlat Yavuz Sultan Selim’i öğretmenim. Çalışır aldırmazsın soğuğa ve sıcağa. Tütüyor mu bakarsın gördüğün her ocağa. İlim kanatlarını takarak geleceğe. Seninle uçayım tut elimi öğretmenim. Cemalettin GÜNDOĞAN 22.11.2019 / ANKARA |