Son veremem, sesimin yalnızlığına!..Gece-gündüz, can terazimde tartılırsan, Son veremem, nefesimin yalnızlığına, Her günümde, hüzünlerime katılırsan, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Acılar çektiğimi düşün, serin kaldı deme, Karanlığı örtünürüm, sarıldığım eleme, Tedirgin ruhumu anla, deme sakın neme, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Söndüremez ateşi, kum dök, kürek, kürek, Alevinle kavrulur, göğüs kafesimde yürek, Doyasıya doldun gözlerime, sana ne gerek, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Başka bir şey yükleme, aşkı eriten göğsüme, Eski yanılgıların nefretli, zor gelir böğrüme, Sarsarak artar özlem, söz geçmez göynüme, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Bu ateş dalgaların var, çekip, götürüyor beni, Mermermi oldu inadın, terk etmiyor bedeni, Yolun sonu yakındır, sende bitecek nedeni, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Mavi gök, güneş altında, yok artık temasımız, Savrulan yaprağa döndük, olmasaydı yazımız, Silinmez kaygısız duygular, dindirmez acımız, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Üzmesin beni artık, boy, bos, endam, resim, Göğüs çatlarken, kıvılcımını saçar nefesim, Nasıl acı özlemle arar, yalnızlık dolu sesim, Son veremem, sesimin yalnızlığına!.. Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |