boşluk// hiç kolay değil, değil elbet sevmek, sevdiğini söyleyememek biraz umut, biraz kavga en çokta emek gerek / hangi tümsek, hangi çukur, hangi boşluktur güneşine takılıp gölgesinin yokluğuna düşmek düşü var saymak ucu yırtık zaman sevmeyi, sevişmeyi unutmak yoksulluğun teri, kiri.., ki o da emziğinde hep kan yelini, göçünü, kanadında besleyen kendini, kendinden alıp kalmak için kalanı kalmayan çekip gidendir bir başınalık diline, rengine, güvercinine meydansız, meydanına devrimsiz olmak inancına yitik, nefessiz, sessiz, kıblesiz yaşamak gibidir göğümüz kırığına fay, ömrümüz yerle yeksan yalnızlık ki sinemize sığınaksız afet kes hesabını kes tanrım ve n’olur bizi affet… // ilhanaşıcımartikibinyirmi |
rengine,
güvercinine meydansız,
meydanına devrimsiz olmak
inancına yitik, nefessiz, sessiz , kıblesiz yaşamak gibidir
Beğeniyle okuduğum
çok güzel bir şiir.
Gönülden kutluyorum,
selâmlarımla..