Ey canan, sığınmışsın sebepsiz sükunete!
Canan cana küsmüş de, canın haberi mi yok?
Gelmiyorsun yar ile kalp kalbe muhabbete;
Kuma gömdün kendini, çölün üzeri mi yok?

Ey canan toplamışsın çevrene güruhları
Ölüme mi terk ettin yüreği mecruhları
Ayrılığın korkusu sarmış bütün ruhları
Kalpleri koruyacak aşkın neferi mi yok?

Başımızda toplanmış ayrılık bulutları
Dumanlarla kaplanmış hayatın somutları
Kalbe saplanan sözler yok eder umutları
O umutsuz gönlünde gönlümün yeri mi yok?

Hani sabredecektik, ne kadar kalsak aciz
İki kalp arasında olmayacak hiçbir giz
Can yaksa da doğruyu söyleyecektik ya biz
Söz verir unutursun, kalbin ezberi mi yok?

Coşari uzaklardan yari koruyamazsın
Kalp isyanda, meçhule aşkı sürüyemezsin
Düşsen kalkamıyorsun, kalksan yürüyemezsin
Yollar yare varmıyor, dizlerin feri mi yok?

01.02.2020/Samsun

İbrahim COŞAR