HZ. İBRAHİM’İN GETİRDİĞİ
HZ.İBRAHİM’İN GETİRDİĞİ
İbrahim getir emaneti Az bulunan yitiği ve cenneti Dost olmanın gereği O sendin Geceye az kaldı dedin Yıldızlar parıldadı Ve parıldadı hayat Her şey yerli yerindedir artık Ve olan olmuştur Ne lütuflar olmuştur artık Ve getirdi emaneti getiren O ağır gelen emaneti Ki hiç kimse yüklenmedi İnsan yüklendi onu Çünkü o zalum ve cahüldü Göksel bir varlığı taşıdı zayıf omuzlarında Ve taşıdı sırtında tanrısal emaneti Dosta gitmenin yolu ve değeri Nasıl bilinir Halil olmanın gizi nedir Ve Adem ki en çok bunu bilendi Adem ki adanmışlığın belgesi Günahın ve kefaretin anıtı ve belgesi Ayartının ve kadının şeytan üçgeni O suhuflarda yazılan neydi Durup durup okunan Dönüp dönüp okunan Tekrar tekrar başa dönülen Bana çocukluğumu anlat Bana anlatılmazı anlat Saflığı ve temizliği Kirlenmemeyi ve kirlendikten sonra arınmayı anlat Ey büyük insan Ey büyük peygamber Büyüleniyor ve aşka yaklaşıyoruz Aşkla ve heyecanla yaklaşıyoruz Yeniden ve yeniden Bağlanmakla ve ayrılmakla yaklaşıyoruz Ayrılmakla ve tekrar bağlanmakla yaklaşıyoruz Allah’ın katında olan Ezelde alınan ahd-i misaktan Çocuklukta okunan ezber Ruhlar aleminde Elest bezminde Allah uzayı ve insanı bilir Sonsuzdur sonsuz olanı bilir Olmuşu ve olacağı bilir Onun gücü kudretindedir ey mülhid Din maskesi altında küfrünü gizleyen mülhid Sonra dini arkadan hançerleyen mülhid HZ.İBRAHİM‘İN BAŞKALDIRISI 1 (İbrahim ve Nemrut) 1 İbrahim Harranlı İbrahim Babası put yapıcısı İbrahim Nemrut’un baş belası İbrahim Nemrut’un en büyük düşmanı İbrahim Azer put yapıcısı Azer İbrahim’in babası Azer Ve kahinler dedi Ey Nemrut senin sonunu getirecek bir çocuk Bu yıl doğacak olan çocuklardan biri olacak O halde öldürmelisin onları Daha küçükken Ne demişler Yılanın başını ezmeli küçükken Büyüyünce baş edilmez olur yılanlar Nemrut emretti Öldürün hemen Bu yıl doğmuş ve doğacak çocukları Öldürün ve güldürün benim talihimi Talih yıldızım yeniden göklerde yükselsin Söndürün o hayata göz açacak Yılan yavrularının yıldızını söndürün Değil mi ki onlar benim güvenliğim için muhtemel tehlike Bütün muhtemel tehlikeleri yok edin emrediyorum Yok, edin yok edin yok edeceksiniz Bana karşı gelen her şeyi Bana karşı gelme si muhtemel olan Ki ben evrenin en büyük tanrısıyım Sizin sizden öncekilerin ve sonrakilerin Kendimin bile tanrısıyım Yok, benden başka hiçbir Tanrı Olmadı olmayacak ve olamaz da Haydi, bakalım çıksın aksini söyleyecek biri Denileni yaptılar Emri aynen uyguladılar Zalimin yardımcıları zulmü ayyuka çıkardılar Aştı zulüm haddini aştı aşacak Artık haddini aşan zulüm son bulacak Değil mi ki her çıkışın vardır bir inişi Her inişin de bir çıkışı olacak Olmalı olmak zorunda İş bu kıssayı anlatmak Ve elden geldiğince parlatmak Bize zorunlu kılındı Anlatılacak İş bu hikayeyi anlatmak Bana borç oldu Anlatılacak Yok, anlatılmaz anlatılamazsa Bu kalem kırılacak İşbu girizgâhtan sonra Gelelim Nemrut’a Bildirelim haddini Bildirmeli En korkunç en yalı en şedit sözlerle Giydirilmeli giydirilecek O yıl doğan bütün masum ve zavallı çocuklar Öldürüldü O zalimin hışmıyla Boğuldu masum kanlar içinde günahsız çocuklar Günahının içinde Nemrut’un Yandı dünya cehenneminde masum çocuklar ve zavallı anneler babalar Hepsi Nemrut’un cehennemi içindi Gittiler Allah’ın sonsuz cennetine Vardılar cennetin en güzel yerine HZ.İBRAHİM‘İN BAŞKALDIRISI 2 İbrahim ve Nemrut Nemrut bu adı üstünde Nemrut acımasız zalim gaddar Kan bürümüş gözlerini Kan içmeye adamış kendisini Kan denizinde yüzmek işi gücü İşi gücü masumların kanına girmek Ama olmadı Nemrut olamayacak Elbette zulm sürmeyecek sonsuza kadar Sonsuza kadar sürmez hiçbir zulüm ey Tağutlar Elbet size karşı bir İbrahim gelecek Her Nemrut’un bir İbrahim’i olacak Her Musa’nın bir Firavunu Her Firavunun bir Musa’sı olacak Olmalı olması mukadder Allah zulme razı olmaz elbette Olmayacak Zulm ile devlet abat olmaz olmayacak Olmadı bu kez de Nemrut’un düşmanı büyüdü Nemrut’un evinde Büyüdüğü gibi Musa’nın Firavunun evinde Azer ki Nemrut’un veziriydi Put yapıyor duruyordu Nemrut şeklinde Ve insanları zorluyordu tapınmaya Bu putların önünde Onun tek işi buydu Buydu onun tek işi Zalime yardımcı olmak Azer’in karısı sakladı karnındaki bebeği kocasından Doğurdu onu bir mağarada ağladı acısından Büyüttü o’nu gizlice Azer’den ve Nemruttan Gün geldi büyüdü serpildi Büyücek bir çocuk oldu Artık ortaya çıkarmak gerekti onu Daha fazla sürdüremezdi bu sırrı saklamayı Başka yerden öğreneceğine Ondan öğrenmeliydi Dedi Bu senin çocuğun Azer kızdı öfkelendi Aldı götürdü onu Nemrut’a Al öldür bunu dedi Bu o kahinlerin haber verdiği çocuk Gizlice büyüttü onu bir mağarada sakladı İşte al bu senin düşmanın Benim ocağımda boy verdi Öldür onu ne istersen yap Ben sana tapmaktayım Ben senin emir kulunun sen benim Tanrım Tanrısın sen ne istesen yaparsın İster serbest bırakırsın bu diriltmek olur İster öldürürsün bu senin hakkın Nemrut dedi getir onu bana Onu itaat ettiririm ben kendime Azer tuttu elini küçük İbrahim’in Getirdi Nemrut’un yanına, Al işte bu senin kölen İter secde ettir kendine ister yok et Secde etmezse eğer halkın en büyük Tanrısına Nemrut dedi ey İbrahim Ben yeryüznün Tanrısıyım Senin annenin Babanın Hayır dedi İbrahim sen en ufak bir şey bile yaratamazsın Yalan söylüyorsun sen yalan Sen zavallı birisin Benim Tanrım Allah’tır O yemez içmez uyumaz Doğmamış ve doğrulmamıştır Oysa sen de bizim gibi Yiyor içiyor ve uyuyorsun Kadınlarla yatıyor çocuk ediniyorsun Benim Rabbimin hiçbir şeye ihtiyacı yok Oysa sen ihtiyaç duyuyorsun her şeye Yediklerini çıkartıyorsun Üşüyünce elbiseye yanınca serinlemeye ihtiyacın var Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin Şimşek çakınca korkuyor içki içince sapıtıyorsun Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin Ben böyle bir tanrıya inanmam İnanmam böyle aciz böyle zavallı bir Tanrıya Tanrı dediğin İhtiyacı olmaz hiçbir şeye Her şeyi o yaratır Noksanlıklardan münezzehtir münezzeh Senin gibi kahin sözüyle Günahsız çocukları öldürmez Kıymaz o zavallılara Korkmasaydın bunu yapmazdın Korkmasaydın böyle davranmazdın Tanrıya kimse zarar veremez O kadir-i mutlaktır Sen bana bile zarar veremezsin Bir yarar da sağlayamazsın Senin gücün yetmez Ahmet KEMAL 12.04.15 |
İBRAHİM’İN GETİRDİĞİ Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi KUTLUYORUM...