HİKAYEİ AŞK YAHUT DİĞER ADIYLA DASİTAN-I AŞKDasitanı ı Aşk 1 Bir Plak Koydular Bir plak koydular İçini oydular Gecenin Bir bilmecenin Kalktılar aşkla Baktılar aşkla Yaktılar ah yaktılar Berraktılar Aktı aktı aktılar Ve bir dev ansızın Dolaşıp ev ev Almıştı eline bir kandil Yakmıştı alev alev Çaldı bir kapı Tuttu satrapı Trakkk Açıldı kapı Yeni bir kurbandı o Aldı onu sırtlandı o Götürdü yedi Hımm ne hoş ne tatlı dedi Sanki bir kuş kanatlı dedi Ve yutkunarak baktı Gözlerinde alevler çaktı Gökyüzünde bir şimşek Gökyüzü denli derin Ne ilk ne son kurbandı Uçuveren bir an herhangi bir andı Herhangi bir kurbandı Eski mi eski bir handı Şimdi kül oldu yandı Ve dev homurdandı Garip sesler çıkararak Bin yıllık uykusundan uyandı İlk uyuyan o En son uyunandı o Dev buraya nasıl ulaştı İşler Arap saçına döndü karıştı Eni boyu beş metre on karıştı Ve birden ansızın yani aynaya baktı o Bir tokat çaktı o Kendi kendine Dalaştı o Savaştı o Kendi kendiyle Âşıklar kaçıştı / devi görünce Kurkuyla yarıştılar Neden sonra yarıştılar Baktılar bir hayaldi o Gördüler hayal meyaldi o Dasitanı Aşk 4 BİR HİKÂYE-İ AŞK 4 Aşk sayrılığının Güzellik iksiriyim Hüsnü yar etmedim aşka Çevirdim bir dolap ki ne dolap Başka bambaşka Olsaydım onun yerinde ben Olabilseydim keşke Aşkın bela diyarında mihnet kalesinde mahpusluğunun hikâyesidir: Aşk yaşamıştı bela diyarında Doğar doğmaz açmıştı gözünü bu dünyada Kurtulamamıştı bir gün olsun başı bela vü mihnetten Zavallı büyüdü yalnız/ Sabretti durdu yalnız Göğüs gerdi karşı koydu Gün geldi yıkıldı kaldı Gün geldi yeniden koyuldum işe Girmişti bu kez zorlu bir işe Aşkın düş görmesini beyan eder: Alevden şimşekler çakarak gözlerinde Beklemekteydi beklemekten Canı çıkmıştı yorulmuştu Sırt üstü kurulmuştu Attı bacaklarını suya Yattı derin bir uykuya Aşk heybesi omzunda ine çıka Yağmur kar dolu tipi. Bata çıka Batak düz toprak dağ taş Yürü git arkadaş yürü git Diye diye Kendi kendine bir bu diyardan Kaçmak hevesiyle. Bir de Ne olursa olsun artık diye Bir merak saikiyle gidiyordu bela vadisinde Başına geleceklerden haberi yoktu Bir an ne oldu nasıl oldu Bir duman bir duman bir duman Kapladı ortalığı Tam kente gireceği zaman Ahmet Kemal |
Bu güzel şiiri, yazan ve bizimle paylaşan Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM... Nice güzel şiirlere...