MURAT AĞIREL'E
MURAT AĞIREL’E
, Hep doğruları yazdın yitik satırlarında Ne oldu? kan mı bulaştı kalem tutan ellerine Özgürlüğün ağlıyor tel örgülerinde Duydum ki zincirleri kırmışsın, hapiste değilsin Söyle, kaç kırgınlık kaç gelincik ördün hapishane odalarında. Taş oldu duvar oldu gazetelerde yazdıkların Avuçlarında sakladığın kalemine ne oldu Korkmadan adımlarınla dolaştın televizyon kanallarında Yakma gerçeklerle süslenmiş perdelerini Hep yaya yürü bu kentin düş yorgunu sokaklarında. Sen Murat Ağırel’sin korkma, söz verdik Sensiz olmayacağız bu kentin çıkmaz sokaklarında. Nuri Dağdelen 7.0.3.2020 |