MADENCİ
Tek mevsim yaşar madenci
Sonbahardan başkasına yabancı Güz güneşi gibi Don bakar adama Yer altına iner beyaz Yer üstüne çıkar zenci Yine de sevinir madenci Her gördüğünde göğü mavi Lakin sevgisi gözükmez Karadır dudağı madencinin Madenci evi yas mahallesindedir Sonbahar hüznü yaşanır daim Sarı benizlidir madenci karısı Oğlu, kızı… güz gülleri gibi sarı Öylesine naif, kırılgan Bilirler sonbahar yaprağıdır madenci Muhalif esince rüzgâr İlk o düşer Bu yüzden mi bilinmez Madenci çocuğunun nabzı farklı atar Kaygıyla dokunur Telefon tuşuna kapı ziline İlk sual şudur daim: “Eve döndü mü babam!” “Sonbahar rüzgârları esti oğul Soma Madenlerinde yine ah! Düştü birçok yaprakla baban Hepsi de kuru yapraktı zaten.” M.Talât Uzunyaylalı Not: Bu şiiri 13 Mayıs 2014’te Türkiye’nin Manisa ilinin Soma ilçesindeki kömür madeninde çıkan yangın nedeniyle şehit olan 301 madencinin vefatı üzerine yazmıştım. Bir kitap arasında kalmış şiir. Hoşgörünüzle paylaşmak istedim. |
Yürekleri canlı tutan şiirleri yazan şairi kutluyorum...
Yüreğinize sağlık şiiriniz çok güzel...
.................................................... Saygı ve selamlar..