Şiirin sustutğu
Şiirin sustuğu
Şimdi derin bir boşluğun Orman içine çökmüşlüğü Çınarlar devrilip üst üste kökten filizlenip fışkıran Soluyor gün ışığna doğru Yalnız bir başına yasta Şiirin sustuğu zaman Tanrı tanıklığı Uçurup en içten duaları Güvercin kanadına sevda Cennetin gül bahçelerine Dimdik onurlu günahsız Bütün sevgililer el sallar Sessiz bir gururun telaşı Şimdi hiç bir isim çehre Taraf tanım aidiyet evre Hükm etmez yürek acısı Bir ınsan ve de bir can Ara geçişinde evrenin Avuçlarında üflediği Gökyüzüne Gün aşar ay doğar Ne çok yıldız var Ya Rabb Ahmet Coşkun |
beğendim.................