Ben
Yüreği yaban elde yalnız kalmış gurbetçi,
Yirmi yedi baharı yaşayıp yolcu etti, Kısa bir fasıl idi bir anda gelip geçti, Daha ölmeden önce ölen bir kimseyim ben. Kimsesizler kimsesi afakında yer etmiş, Gafletinden uyanmış kötü günleri bitmiş, Dünya malına karşı bütün hevesi bitmiş, Geçici şu hayata sırtımı dönmüşüm ben. Nefsine sitem edip şeytan ile küs gezer, Geçmişi düşünerek gayrı nedamet eder, Hakk yolu ilke etmiş yalnız bu yolda gider, Yüreği aydınlanmış garip bir insanım ben. Eşref-i mahlukattır fevkal beşer yolunda, Hiç durmamış meleği günah yazmış solunda, Kararmış yüreğinde hakikât uyanınca, Tövbelere bürünmüş günahkâr biriyim ben. |