ÇİÇEKLER DE AĞLARMIŞ
’’çiçekler de ağlarmış’’
bir top sesi bir tek mermi düşer her taraf kin dolu yüzün toz toprak yeşillikler yaprak yaprak kimde kalır neşe bir ölüm sessizliği her tarafa konmuş tuzak biri düşer yere... çiçekler de ağlarmış şanssızlık ona vurmuş kan revan içinde şimdi ambulans gelir çıkalım elbiseler nerede bir ses gelir uzaktan kan akıyor bir derede sonra köpek havlaması çiçekler de ağlarmış bir ışık nöbetinde yanar her yağmurda çiçek açar şarjsız telefonu elde bir su vereni yoktur isteyemez kimseden o çiçekte gurur vardır onca kızıl kıyamet yağmurlar kin tutmazmış sığdıramazdık yenilgiyi savaş böyle bir şey bir kadın sustu eller duada gözler semada çiçekler de ağlarmış... Behçet Bük Eskişehir 2.2.2020 |