Yokluğunda
Şimdi, İstanbul sokakları ıssız.
Omuzuma, çarparak geçenler. Anlayamadığım, bir uğultu. Silüetler arasında. Güneşli gökyüzü oysa. Neden üşüyorum. Çay içesim bile yok. Düşün artık. Martılar dalaşıyor. Eminönü iskelesinde. Bir vapur sesi. İrkiliyorum. Kalabalık boğmuyor,artık. Sanki, ağma ve sağırım. Tek bir ses çınlıyor, hafızam da. -Sevgilim. Kollarım ağır geliyor. Bacaklarım, bıraktı bırakacak. Yığılıp kalacak, bedenim. Derin bir of çekiyorum. Eskilerden bir gülüşün, geçiyor. Kıyıdan. El sallamaya takatim yok. Can suyumu çekip gitmişsin. Kuzeyli. (18.02.2020) |
Yüreğine emeğine sağlık
__________________________________Selamlar